با گسترش سازمانها و نیاز به مدیریت دقیق حضور کارکنان، استفاده از چند دستگاه حضور و غیاب در یک مجموعه بسیار رایج شده است. در صورتی که چندین ورودی، طبقه یا شعبه دارید، لازم است تمام دستگاهها در نرم افزار حضور و غیاب تعریف شوند تا دادههای همه کارکنان بهصورت یکپارچه و دقیق ثبت گردد.
در این مقاله، مراحل کامل تعریف چند دستگاه در نرم افزار حضور و غیاب و نحوه تنظیم IP برای هر دستگاه را بهصورت ساده و رسمی توضیح میدهیم.
چرا باید برای هر دستگاه حضور و غیاب IP جداگانه تعریف کنیم؟
برای هر دستگاه حضور و غیاب باید یک IP جداگانه تعریف کنیم، چون هر دستگاه باید بهطور مستقل در شبکه شناسایی شود تا نرمافزار بتواند بدون تداخل، اطلاعات تردد را از آن دریافت کند.
اگر همه دستگاهها یک IP داشته باشند، سیستم نمیتواند تشخیص دهد دادهها مربوط به کدام دستگاه است، امکان بروز خطا در ارتباط افزایش مییابد و مدیریت گزارشها دچار مشکل میشود؛ بنابراین با اختصاص IP منحصربهفرد، ارتباط پایدار، دریافت دقیق دادهها و کنترل صحیح دستگاهها تضمین میشود.
مراحل تنظیم چند دستگاه حضور و غیاب در شبکه
برای اینکه چند دستگاه حضور و غیاب بتوانند بهصورت همزمان و بدون تداخل در یک سازمان کار کنند، لازم است هر دستگاه بهدرستی در شبکه تنظیم و به نرم افزار حضور و غیاب مرکزی معرفی شود. این کار باعث میشود دادههای تردد کارکنان بهصورت دقیق، منظم و قابلاعتماد جمعآوری و یکپارچهسازی شود.
در ادامه، مراحل اصلی تنظیم چند دستگاه حضور و غیاب در شبکه را بهصورت کامل و ساده توضیح میدهیم.

۱. تعیین IP ثابت برای هر دستگاه
ابتدا باید برای هر دستگاه حضور و غیاب یک IP ثابت (Static IP) روی شبکه خود تنظیم کنید.
بهعنوان مثال:
دستگاه شماره 1: 192.168.1.10
دستگاه شماره 2: 192.168.1.11
دستگاه شماره 3: 192.168.1.12
نکته: بهتر است IPها در یک رنج مشخص و برنامهریزیشده قرار بگیرند.
۲. بررسی اتصال شبکه
پس از تنظیم IP:
دستگاه را به شبکه متصل کنید (LAN یا WiFi).
از طریق کامپیوتر، در Command Prompt دستور زیر را اجرا کنید:
ping 192.168.1.10
اگر پاسخ دریافت کردید، دستگاه با موفقیت به شبکه وصل شده است.
۳. ورود به نرم افزار حضور و غیاب
وارد نرم افزار شوید و بخش معرفی دستگاه ورود و خروج یا تنظیمات دستگاههای حضور و غیاب را باز کنید.
(نام این بخش بسته به نرمافزار ممکن است متفاوت باشد.)
۴. تعریف دستگاه جدید
برای هر دستگاه، مراحل زیر را انجام دهید:
گزینه افزودن دستگاه جدید را انتخاب کنید.
نام دستگاه را وارد کنید (مثلاً: دستگاه ورودی اصلی، دستگاه طبقه دوم).
IP مربوطه را در قسمت «آدرس IP دستگاه» وارد کنید.
پورت دستگاه را وارد کنید (معمولا 4370 یا 8090 بسته به مدل).
نوع دستگاه و مدل آن را انتخاب کنید.
تنظیمات را ذخیره کنید.
این مراحل باید برای هر دستگاه بهصورت جداگانه انجام شود.
۵. تست ارتباط در نرمافزار
پس از تعریف هر دستگاه:
روی دکمه تست ارتباط یا Check Connection کلیک کنید.
در صورتی که ارتباط برقرار باشد، میتوانید دستگاه را فعال کنید.
۶. همگامسازی و دریافت اطلاعات
وقتی همه دستگاهها تعریف شدند، نرمافزار میتواند:
اطلاعات تردد کارکنان را از هر دستگاه جداگانه دریافت کند.
دستگاهها را زمانبندی کند.
گزارشهای تجمیعی ارائه دهد.
در بسیاری از سازمانها، تنها تعریف و اتصال دستگاههای حضور و غیاب کافی نیست؛ بلکه پس از راهاندازی اولیه، مهمترین مرحله انتقال صحیح دادهها از دستگاه به نرمافزار است. زمانی که چند دستگاه در شبکه دارید، هماهنگی میان اتصال، دریافت اطلاعات و یکپارچهسازی دادهها اهمیت بیشتری پیدا میکند. آشنایی با روشهای انتقال داده از طریق شبکه باعث میشود سیستم حضور و غیاب شما با سرعت و دقت بالاتری عمل کند و خطاهای احتمالی به حداقل برسد.
برای مطالعه جزئیات کاملتر و یادگیری روشهای انتقال ترددها از طریق شبکه، پیشنهاد میکنم مقاله نحوه انتقال داده دستگاه حضور و غیاب از طریق شبکه را بخوانید.

نکات مهم در تعریف چند دستگاه حضور و غیاب
برای جلوگیری از مشکلات متداول، موارد زیر را رعایت کنید:
برای هر دستگاه حتماً IP ثابت تنظیم کنید.
از اختصاص IP تکراری به دستگاهها خودداری کنید.
دستگاهها را در فاصله مناسب از روتر قرار دهید.
در صورت داشتن چند شعبه، از VPN یا ارتباط اینترنتی امن استفاده کنید.
ساعت دستگاهها را همگامسازی کنید تا اختلاف زمانی در ورود و خروج ثبت نشود.
جمع بندی
در مجموع، تعریف و تنظیم چند دستگاه حضور و غیاب در یک شبکه، فرآیندی ساده اما بسیار مهم برای اطمینان از ثبت دقیق تردد کارکنان است. با اختصاص IP ثابت و جداگانه به هر دستگاه، بررسی اتصال شبکه، و تعریف صحیح آنها در نرم افزار، میتوان از بروز تداخل، خطا و قطعی ارتباط جلوگیری کرد.
رعایت این اصول نهتنها مدیریت حضور و غیاب را کارآمدتر میکند، بلکه امکان گزارشگیری دقیق، نظارت متمرکز و افزایش بهرهوری سازمان را نیز فراهم میسازد. اجرای درست این مراحل پایهای، تضمین میکند که سیستم حضور و غیاب شما همیشه پایدار، منظم و قابلاعتماد عمل کند.
پرسشهای متداول
۱. آیا میتوان چند دستگاه را با یک IP تعریف کرد؟خیر. هر دستگاه باید IP مخصوص خود را داشته باشد. در غیر این صورت سیستم قادر به تشخیص دستگاههای مختلف نخواهد بود.
۲. اگر IP دستگاه تغییر کند چه مشکلی ایجاد میشود؟
نرمافزار دیگر نمیتواند دستگاه را شناسایی کند و دریافت ترددها متوقف میشود. بنابراین همیشه از IP ثابت استفاده کنید.
۳. آیا میتوان دستگاههای چند شعبه مختلف را در یک نرم افزار تعریف کرد؟
بله. با استفاده از اینترنت، VPN یا IP Valid، میتوان دستگاهها را از راه دور به نرمافزار مرکزی متصل کرد.
۴. آیا محدودیتی در تعداد دستگاهها وجود دارد؟
اغلب نرمافزارهای حضور و غیاب امکان تعریف بیش از ۱۰ یا حتی بیش از ۵۰ دستگاه را دارند. محدودیت به نوع نرمافزار بستگی دارد.
۵. آیا لازم است پورت هر دستگاه متفاوت باشد؟
معمولاً خیر. اکثر دستگاهها میتوانند یک پورت مشترک (مثل 4370) داشته باشند، اما IP باید متفاوت باشد.